Blog

Wanneer ik dit schrijf is het Goede Vrijdag, we gedenken het worst-case scenario in de geschiedenis van de schepping. De hoop van de volgelingen van Jezus was tot een compleet dieptepunt gekomen. Hun verwachting van de toekomst werd compleet weggevaagd, hun meester werd gekruisigd en begraven.

Dit is de laatste blog die ik schrijf als fractiemedewerker van ChristenUnie Flevoland, aangezien per 1 april mijn dienstverband eindigt. Ruim vijf jaar heb ik de fractie mogen ondersteunen. Ik heb in deze tijd mensen zien komen en gaan, verkiezingen meegemaakt, vergaderd, teksten geschreven en heel veel geleerd.

De afgelopen week werd ik gevraagd om als nieuweling binnen de fractie ook met een zekere regelmaat een blog te schrijven. Niet mijn favoriete bezigheid, maar ok, ik laat mij niet kennen.

In oktober 2013 is provincie Flevoland gestart met het programma Nieuwe Natuur. Met het programma Nieuwe Natuur stelt de provincie Flevoland particulieren en natuurorganisaties in staat zelf toegankelijke en beleefbare natuur te ontwikkelen. Nieuwe natuur, die ontstaat vanuit de behoefte van Flevolanders. Natuur dicht bij hun eigen woonomgeving. Natuur die op termijn zelfstandig en zonder overheidssteun door de betrokken burgers en organisaties wordt beheerd. Inmiddels is het programma in de uitvoeringsfase en worden diverse Nieuwe Natuurprojecten gerealiseerd.

Vis vormt voor mij een leidraad en speelt een belangrijke rol in mijn leven, zowel symbolisch als letterlijk. Ichtus is Grieks voor vis en het symbool voor het christelijke geloof. De eerste stappen in Almere en Flevoland waren voor mij begin jaren 90 in de Almeerse Waterwijk en toevalligerwijs bij de Ichthus school. Een basisschool waar naast de reguliere lessen ook ruimte is voor het delen van het christelijk geloof.

Er zijn van die dingen die je pas waardeert als je ze ervaart. Al een paar jaar houdt het thema verbinding mij bezig. Wanneer voel ik me verbonden, waarmee of met wie voel ik me verbonden? Het gevoel van verbinding heeft bij mij iets te maken met zingeving ook. Met betekenis hebben en betekenisvol zijn.

Het is al weer januari 2020, een nieuw decennium is aangebroken. Het jaar 2019 heeft mooie momenten gebracht, maar ook veel zorgen. Persoonlijke en maatschappelijke zorgen en zorgen over onze leefomgeving.

Ik moet eerlijk zeggen: ik vind het soms best lastig. Om de juiste keuzes te maken, om verantwoord om te gaan met de schepping. Steeds meer horen en lezen we dat het niet goed gaat met ons milieu, dat er misstanden zijn in de productie van onze gebruiksartikelen (vooral kleding). Het woord 'stikstof' hebben we nog nooit zo vaak gehoord en gebruikt als de afgelopen maanden. We kunnen er echt niet meer omheen, het is allang niet meer de hobby van een paar geitenwollen sokken types.