Blog

We zitten in een coronacrisis en een tweede corona golf is inmiddels een feit. In de provincie zijn onze Commissies en Statenvergaderingen, die kort na het zomerreces weer even fysiek waren, weer teruggeschakeld naar het digitaal online vergaderen. Hoe is het om Statenlid te zijn in tijden van corona?

Geradbraakt zit ik in de auto, op weg naar huis. Na 2 uur slapen werd ik uit mijn bed gebeld voor een spoed-keizersnede.

Het heeft altijd iets mysterieus om midden in de nacht door een donker ziekenhuis te lopen. De lichten aan te doen op een verlaten operatiekamer-complex, wachtende op collega’s, dokters en de patiënt.

De afgelopen zomer is voor mij een bijzondere zomer geworden.

Het politieke seizoen wilden we afsluiten met een welzijnsgesprek met het bestuur. De voorzitter Hildebrand kwam hiervoor speciaal op zijn ligfiets naar Urk. Natuurlijk wilde ik dit ook even proberen, dit liep echter anders af dan gepland en i.p.v. een welzijnsgesprek met het bestuur lag ik in een ambulance richting ziekenhuis met een complexe enkelbreuk. Na een weekend in het ziekenhuis te hebben gelogeerd mocht ik maandag weer naar huis in afwachting van een operatie.  

De vakantie ligt al weer achter ons. Het warme weer mogen we nog even van genieten. Inmiddels zijn we al weer een poosje terug van vakantie en weer vol goede moed aan het werk. Normaal gaan wij in de vakantie richting het zuiden van Frankrijk, maar dit jaar was alles anders, dus ook onze vakantie. Dit jaar zijn we dicht bij huis gebleven en hebben we genoten van ons mooie Nederland. Daar is nog genoeg moois te ontdekken!

Een van de uitdagingen in deze coronatijd waarin veel mensen thuiswerken en minder bewegen is om toch niet uit te dijen. De coronakilo’s wil je niet mee blijven meezeulen toch?

In deze tijden worden we steeds vaker geconfronteerd met de veranderingen in het klimaat. Periodes van veel neerslag worden steeds vaker afgewisseld door perioden van (langdurige) droogte. Dat dit ook in Nederland steeds meer een probleem wordt mag duidelijk zijn. Vooral voor agrariers is het steeds moeilijker om hun gewas te laten groeien en op een goede manier te oogsten.

Dit jaar 2020 is een jubileumjaar waarin 75 jaar bevrijding op 4 en 5 mei uitgebreid herdacht en gevierd had moeten worden. In plaats daarvan zijn er veelal sobere en lege bijeenkomsten zonder publiek, alles netjes conform coronamaatregelen. In de stilte, en in een verstilde maatschappij herdenken we de offers die velen tijdens de oorlog, vaak met hun leven, hebben gebracht zodat wij nu in vrijheid mogen leven.

Hoe schrijf je een blog in een tijd waarin ontmoetingen met anderen maar in zeer beperkte mate kunnen plaatsvinden? Ik merk dat ik dat lastig vind. Ontmoetingen met anderen zorgen bij mij voor andere perspectieven, zodat ik naar iets wat ik meemaak, of waar ik over nadenk, anders kan kijken. Alsof ik er dan beter ‘omheen kan lopen’ om het van een andere kant te kunnen belichten.

Dat aspect is weggevallen en ik merk dat het mij geen goed doet. Ik blijf daardoor langer ronddwalen in mijn eigen gedachtenwereld, wat niet altijd verrijkend is. Vaker niet, moet ik u bekennen.