Allereerst de naam waarmee ik tegenwoordig aangesproken word. Weer terug bij mijn geboortenaam, Baas. De reden is een verdrietige, want hoewel ik met mijn volle verstand heb besloten tot een echtscheiding, is dit gewoon een verdrietige gebeurtenis.

De reden voor mijn ziekteverlof is een burn-out, begin mei liep ik vast en toen ik in de eerste termijn van dat verlof zat had ik niet verwacht dat ik de maximale tijd, die wettelijk is toegestaan, nodig zou hebben. Jaap Oosterveld, met wie ik steeds op geregelde basis contact heb gehouden, had dat beter ingeschat dan ikzelf. In het jaar dat achter mij ligt heb ik veel geleerd en dat gaat nog steeds door, om eerlijk te zijn. Ik heb in het afgelopen jaar op veel momenten de nabijheid van onze trouwe HEER mogen ervaren en dat maakt me dankbaar. Ook de betrokkenheid van collega-Statenleden, griffie en onze eigen fractie was hartverwarmend. Soms kwam ik vazen tekort voor de bloemen die ik mocht ontvangen.

Na wat rondzwerven (Ermelo, Ketelhaven en nog een korte tijd op een camping) ben ik in augustus weer terug in Zeewolde ‘geland’. Een fijne plek is mijn thuis voor mij geworden en dat is erg belangrijk merk ik.

En nu dus ook weer het werk, het ambt, van Statenlid opgepakt. In de afgelopen maanden ben ik alweer wat meer betrokken geweest bij de fractievergaderingen en ook bij wat bijeenkomsten vanuit de provincie over de Omgevingswet. Steeds was ik erdoor verrast dat ik er energie van kreeg en er plezier in had. Daar was ik blij om en dankbaar voor. Een bevestiging dat het bij me past om me als politicus in te zetten voor de Flevolandse samenleving.

Ik ben Henriette van Keulen enorm dankbaar dat ze bereid was om mijn plekje in te nemen. Respect voor hoe ze dat heeft gedaan, juist ook omdat het een rare tijd is geweest om Statenlid te zijn, al was het maar om het digitale vergaderen. Ik kan haar verzekeren dat het werk als Statenlid nog leuker is als je fysiek kunt vergaderen. Hoewel ik de door haar benoemde voordelen (met alle mogelijkheden tot andere bezigheden tijdens vergaderingen) ook wel kan invoelen. Maar nogmaals, dank voor de zeer betrokken manier waar je dit hebt opgepakt!

Nog kort over het fractievoorzitterschap. Die taak zal ik in deze periode niet meer op me nemen. We hebben dat binnen de fractie goed doorgesproken en voor de continuïteit en de ervaring die Lubbert daar nu mee heeft opgebouwd lijkt me dat ook wijs. En het geeft me de ruimte om de taken geleidelijk aan weer op te pakken. Ook dat is wijsheid.