Eenzaamheid
De laatste jaren houdt het thema eenzaamheid me regelmatig bezig. Zoveel mensen in onze samenleving ervaren eenzaamheid. Dan heb ik het niet alleen over alleenstaande ouderen maar ook over jongeren.
Het maakt daarin niet altijd uit of iemand werk heeft of niet. Vaak ontbreekt het aan een sociaal netwerk. Eenzaamheid speelt zich niet alleen af in de grote steden, ook op het platteland is eenzaamheid. Juist in deze tijd groeit eenzaamheid enorm, in september van dit jaar melde het SCP dat 1 op 3 Nederlanders zich eenzaam voelt. Dat is een enorm percentage. Eenzaamheid beïnvloed het welzijn van de mens. Eenzaam zijn is net zo schadelijk als alcohol en twee keer zo schadelijk als obesitas, is uit onderzoek bekend geworden. Statisch gezien staat eenzaamheid gelijk aan het roken van vijftien sigaretten per dag. Noreena Hertz geeft aan dat in het VK eenzame vijftigplussers 50 miljard euro aan zorgkosten opleveren (VrijNederland, 2 dec).
Eenzaamheid is een groot probleem, allereerst voor de personen waar het omgaat, maar ook economisch gezien is het volgens Noreena Hertz een probleem.
Waarom schrijf ik dit nu? Eenzaamheid is te bestrijden. In de afgelopen jaren zijn er verschillende initiatieven ontstaan om mensen uit de eenzaamheid te halen. Uiteindelijk komen veel van deze initiatieven neer op het omkijken naar elkaar, persoonlijk contact. Juist in deze coronatijd en rondom de feestdagen is het belangrijk om naar elkaar om te kijken. Uiteraard binnen de gestelde normen. Dat kan heel gewoon door in je straat te kijken wie er alleen woont en ga daar eens langs, maak een praatje bij de voordeur. Bel eens iemand op waarvan je weet dat hij alleen is, stuur een kaartje of meld je aan bij nietalleen.nl. Je kunt dan heel concreet iemand helpen. In Mattheus 25 noemt Jezus ook dat het goed is om oog te hebben voor onze naaste. Hij zegt daarna in vers 40 dat je alles, wat je voor een ander doet, voor Hem hebt gedaan.
