Ik moest aan het woord denken toen ik de kriebels kreeg om weer op reis te gaan. U moet weten dat ik onlangs Canada en de Verenigde Staten heb bezocht voor een trouwerij en familiebezoek. Die bijna andere wereld aan de overkant van de grote plas - de Atlantische Oceaan - blijft politiek gezien soms ongrijpbaar en mysterieus. Het lijkt wel of dit politieke dier  soms zijn eigen leven leidt met de lobby’s en politici die het lijken te temmen maar het daarna weer volledig vrij moeten laten omdat ze er geen grip op lijken te krijgen.

Hier in Nederland lijkt het allemaal soms zoveel simpeler. Op provinciaal niveau misschien nog wel meer, zonder de zaken die hier spelen te willen trivialiseren - onbelangrijker te maken, zo u wilt. Maar ook hier wordt achter de schermen veel gelobbyd om politieke agenda’s sluitend te krijgen. Moties en amendementen worden samengesteld om de achterban, de stemmers - u - zo goed mogelijk te vertegenwoordigen en datgene naar voren te brengen waarom u ons uw stem gunde. Maar nog steeds lijkt onze politiek op dat ongetemde dier. Politiek blijft mensenwerk waar enorm veel meningen samen coalities vormen en oppositie voeren. Je kunt er soms de kriebels van krijgen hoeveel werk het kost om uw mening te laten horen maar het beest lijkt zich maar niet te laten temmen.

En dat brengt ons weer bij de 'travelbug'. Niemand weet wat de volgende locatie van het item wordt, behalve diegene die het bij zich draagt op weg naar die volgende locatie. We weten niet altijd wat ons volgende station in de politiek is. Maar wel wie onze Reisleider is. Onze Vader brengt ons veilig op de bestemming die Hij voor ons kiest en dat kan via vele wegen zijn.

Ik mag als fractieondersteuner soms van dichtbij zien dat we ons op die vele wegen laten leiden.

Johan Timmermans,
Fractieondersteuner