In mijn kerk zijn er plannen tot grote wijzigingen in structuur en cultuur, bedacht door het kader en adviseur, die men zeer snel wilde invoeren. Gelukkig is er naar het protest van de kerkleden geluisterd en wordt hier meer tijd voor genomen. Er is nu tijd en ruimte gereserveerd om de kerkleden te laten meedenken en mee te nemen in het noodzakelijke veranderingsproces. Tijd nemen om vertrouwen en begrip te kweken maar ook de kerkleden serieus nemen, is een noodzakelijke voorwaarde tot verandering. 

Het besluit van het Rijk de provincies Utrecht, Noord-Holland en Flevoland om te vormen tot een superprovincie treft de structuur en de cultuur van drie totaal verschillende provincies. Het kan niet anders dan dat dit op fel verzet stuit. Vooral de hierbij opgelegde tijdsdruk werkt niet mee, naast de niet optimaal lopende communicatie al dan niet versterkt door de invloed van de media. 

Een 10-stappenplan hoe veranderingen in de kerk voor te bereiden en te realiseren, zonder grote schade aan te richten op het grondvlak, zoals verwoord door de Evangelische Alliantie (verband van kerken in Nederland), is misschien ook waardevol qua principes voor de voorgestelde fusie van de provincies. (http://www.ea.nl/k/n132/news/view/18967/299/Koerswijziging-in-tien-stappen.html)

Opvallend daarin is de tijd die nodig is voor grote veranderingen: “Houd er rekening mee dat er in een stad ongeveer vijf tot zeven jaar voor nodig is om een traditionele Kerk in een nieuwe richting om te buigen. Op het platteland duurt het tien tot twaalf jaar of nog langer. Neem uw tijdschema dus niet te krap en wees geduldig - met uzelf en met uw kerk.” Het tien-stappenplan lijkt mij een aanrader voor Minister Plasterk waarbij hij moet bedenken dat een kerk kleinschaliger is en minder kleuren heeft dan drie provincies.

Jan van Dijk
burgerlid