Vorige week dinsdag 29 november, hadden we een regionale bijeenkomst van onze partij in Almere. Daar werd de documentaire ‘Lost mother’ bekeken.  Deze film is jammer genoeg vanuit een eenzijdig perspectief gemaakt. De strijdbaarheid van de moeder in deze film lijkt mooi, maar is zowel in de opvoeding als in de oplossing van de problemen de belemmerende factor. Van deskundigen wordt niets aangenomen. Er is alleen maar verzet. Er wordt geen objectief beeld van de jeugdzorg gegeven. Wel wordt uit de film duidelijk hoe complex jeugdzorg kan zijn. Gemeenten kunnen zien wat er op hen afkomt. Alle reden om de jeugdzorg als systeem van allerlei instanties die elkaar moeten weten te vinden en die professioneel moeten samenwerken te blijven verbeteren.

Als decentralisatie betekent dat de ontwikkelingen de komende jaren vooral gericht zijn op stelselwijzigingen en niet op het voortdurend op peil houden en verbeteren van de professionaliteit, dan krijgen we geen verbetering, maar verslechtering van de jeugdzorg. Het is van het allergrootste belang dat overheden op de juiste wijze samenwerken, zodat de transitie zo soepel mogelijk gaat verlopen.

Zo lang het rijk geen duidelijke kaders geeft (speelveld en spelregels zijn onvoldoende duidelijk), gemeenten geen realistisch beeld hebben van de taken die op ze af komen, provincies geen idee hebben welke taken de gemeenten over kunnen nemen, wordt er geen goed voorbeeld gegeven aan cliënten en professionals in de jeugdzorg. Aan hen vragen we dagelijks over hun grenzen heen samen te werken en kritisch te kijken naar hun rol in een gezin als in de film. Zelf maken we de toekomst voor hen onzeker.

Daar maak ik me op dit moment de meeste zorgen over.

Freek Brouwer