Nederland is in verwarring. De Griekse schuldencrisis en de gevolgen hiervan voor de stabiliteit van de euro verdelen ons land. Ook het pensioenakkoord en de interne verdeeldheid binnen de FNV zijn  op het moment dat ik dit schrijf volop in het nieuws; het zijn vooral de tegenstanders die van zich laten horen.  De euro en onze pensioenen zijn twee heel verschillende onderwerpen, maar hebben ook een grote overeenkomst:  (vrijwel) elke Nederlander heeft er een mening over, en het oordeel van ‘de gemiddelde Nederlander’ wordt (denk ik) vooral bepaald door wat hij/zij er in de media van meekrijgt.

Aan de politici de taak om te luisteren naar de argumenten die in het maatschappelijk debat naar voren gebracht worden, maar ook de verantwoordelijkheid om daar met eigen kennis en inzicht een afweging in te maken. Het uitleggen van die afweging is een kwetsbaar onderdeel van de politiek. Als Statenfractie worden we daar regelmatig mee geconfronteerd: per definitie is de overheid een plek waar botsende belangen samenkomen. De ChristenUnie-statenleden willen die belangen afwegen en uitleggen hoe elk belang gewogen wordt voor we een standpunt innemen.

In het Flevolands coalitieakkoord van VVD, PvdA, CDA en ChristenUnie hebben we keuzes gemaakt waarop we aangesproken worden, bijvoorbeeld door maatschappelijke organisaties die waarschijnlijk gekort zullen worden op de financiële bijdrage die zij van de provincie ontvangen. Deze maanden spreken we met een groot aantal van deze organisaties; eerst om te luisteren, maar we komen als het nodig is ook graag terug om uit te leggen wat wij met de ingebrachte argumenten hebben gedaan.

Roelof Siepel