Vorige week keek ik naar de huldiging van Ajax, waar het helaas weer op rellen uitliep. Op dat moment dacht ik: ‘is dit nu werkelijk nodig?’ En dat terwijl de burgemeester van Amsterdam tevreden was over de relatief rustige avond… Rustige avond?

Zo zat er enkele jaren geleden een jongen bij mij in de klas, die mij vertelde dat een goede avond stappen gepaard moest gaan met een leuke knokpartij. Anders was het geen goede avond. Het moet niet gekker worden…

Vechten, ruzie en niet naar elkaar omzien zijn in mijn ogen tekenen van de verharde samenleving. Je eigen belang voorop stellen ten koste van die andere. Helaas zijn er sommige christenen die hierin mee gaan. Zie bijvoorbeeld de vernielingen die zijn aangericht op de terugreis toen de menigte van de Pinksterconferentie Opwekking naar huis ging.
Als goed christen wil je je hier toch verre van houden? Op zulke moment bedenk ik mij: ‘heb je naasten lief, gelijk jezelf!’ Alleen dan kunnen wij als christenen het verschil maken. Het geduld, het luisterende oor en het omzien naar elkaar blijven christelijke waarden en normen. Ook als je er zelf niet beter van wordt en/of dit ten koste gaat van je ‘kostbare tijd.’

Op deze manier wil ik persoonlijk in het leven staan en de politiek bedrijven. Helaas zien de burgers soms niet dat er ook voor hen politiek bedreven wordt, om uiteindelijk de maatschappij van dienst te kunnen zijn. Reacties van: ‘die doen ook maar zoals ze zelf willen’ en ‘ze zorgen alleen voor hen zelf’, zijn helaas schering en inslag.

Helaas kunnen wij het zowel in de politiek als persoonlijk niet iedereen naar de zin maken. Er zullen altijd tegenstanders blijven van de keuzes die gemaakt moeten worden. Wij moeten dus onze verantwoordelijkheid nemen als je met deze mensen in gesprek blijft gaan en daar niet voor weglopen. In je persoonlijke leven en als politicus probeer je een keuze te maken met de informatie die je ter beschikking hebt. Zo kun je je doel te bereiken.
Als mens of als onderneming kun je hier persoonlijk in getroffen worden en kan je het er niet altijd mee eens zijn, maar ik weet: wij hebben onze naasten lief gelijke onszelf. Mijn oproep naar u als lezer en burger is: kruip niet in uw schulp maar maak het kenbaar als u het niet eens bent met de (voorgenomen) beslissing! Misschien kan deze laatste informatie c.q. inzichten ons toch op andere ideeën brengen en/of tot aanpassingen van het plan leiden. 

Weet in ieder geval: als ChristenUnie willen wij werken aan de wereld van God. Daarbij hebben wij geen eigenbelang voor ons, maar het grotere belang met zorg voor Flevoland en de rest van de wereld. Het is dan ook onze taak om politiek te bedrijven met de liefde voor elkaar, gelijk wij onszelf liefhebben.

Johannes van den Berg