Het woord "thuis" komt heel dichtbij. Het gevoel dat bij mij opkomt is geborgen zijn. Het is zo kwetsbaar, dat anderen daarvan af moeten blijven. Maar toch open ik met deze blog een kier.

Je herkent vast wel de vraag bij de koffieautomaat op het werk: "Hoe is het?" of "Hoe is het thuis?"  Het antwoord is dan ook steevast: "Goed hoor". Als je op dat moment je ziel en zaligheid neer legt overval je de vraagsteller. Dat is niet de juiste gelegenheid om echte interesse in jou als persoon te vragen en te geven. Wil je echt weten hoe het met iemand gaat of wil jij je verhaal kwijt dan kies je daar een goede gelegenheid voor. Het liefst thuis. De gesprekken zijn dan snel intens. Je ondervindt dat al als je bij de deuren langs gaat om bijvoorbeeld te collecteren of om iemand te overtuigen dat je toch het beste ChristenUnie kan stemmen. Als je niet oppast zit je binnen en duurt het heel lang voordat je klaar bent met je opdracht, maar hebt na afloop een voldaan gevoel. Het elkaar opzoeken gebeurt niet zo vaak. Ik vind dat een gemis.

Voor elke politieke partij is de grote vraag hoe men de kiezer zich het beste aan zich kan binden zodat zij zich herkennen en thuis voelen bij de partij. Met bijeenkomsten, TV-spots, folders, persberichten en wat nog meer te bedenken is wordt geprobeerd om de kiezer zich thuis te laten voelen bij de partij. Alle inzet ten spijt wordt het vaak door de kiezer beleefd als de eerder genoemde vraag bij de koffieautomaat. De grote vraag blijft hoe maak ik het persoonlijk? Veel campagneteams zitten hiermee in hun maag.

Waar lukt dat dan wel, je in een grotere gemeenschap thuis voelen? Bij Christenen zie ik dat terug in het samen belijden van je geloof in Jezus Christus in je eigen kerkelijke gemeente of bij grote bijeenkomsten zoals Opwekking en de EO-Jongerendag. Maar als jezelf niet lekker in je vel zit voel je je op deze plekken ook niet thuis. Soms wil je ook gewoon eens even lekker janken en je verdriet kwijt kunnen. Houdt de kerk of organisatie daar rekening mee dan versterkt dat het thuis voelen. Voorwaarde is wel dat je jezelf open durft te stellen. Vertrouwen is daarbij van groot belang. Wat elkaar het sterkste bindt is het thuis mogen komen bij God.

De ChristenUnie heeft de geloofsbinding met haar kiezers, maar de politieke besluitvorming vraagt uitleg en begrip. Er zijn zoveel belangen dat kiezers zich niet thuis gaan voelen bij de partij. Elke partij heeft hier last van. Dat is volgens mij één van de oorzaken dat protest partijen het de laatste jaren goed doen. Ik hoop dat de geloofsbinding het wint van stellingname over wereldse problemen. Ik heb de laatste jaren geleerd dat er meerdere oplossingen goed zijn. De ene oplossing krijgt het cijfer 7, de andere een 7,5. Zo'n verschil in oplossing valt in het niet met de geloofsbinding.

Je kunt mij helpen campagne te voeren door aan zoveel mogelijk mensen te vertellen dat je ChristenUnie gaat stemmen, vergeet hier vooral de jeugd niet. Deze blog kun je daar ook voor gebruiken. Daarmee ben je een persoonlijk doorgeefluik voor de kandidaten. Het zal spannend worden om 5 zetels te behouden in Flevoland.

Had je verwacht te lezen hoe het bij mij thuis is dan moet ik je teleurstellen, daar is dit niet het medium voor. Wil je echt van mij weten hoe het thuis gaat dan zal je iets meer moeite moeten doen.

Kees Tadema