Afgelopen woensdag was het een lange dag voor mij als politicus. Om half één vertrok ik vanaf Urk naar Lelystad voor een werkbezoek aan Triade Boschhuis. Vervolgens was er een presentatie van de Sportnota. Na het eten nog een vergadering van de commissie Samenleving. Om half negen vertrok ik weer vanaf het Provinciehuis. Dat is dus precies een werkdag. En dat naast je gewone werk. Maar ik mag niet klagen, want dit soort dagen zijn natuurlijk uitzonderingen. Wanneer het verder een zinvolle dag is, mogen we al helemaal niet klagen. Van de drie onderwerpen had ik het minst op met de presentatie van de Sportnota. Niet dat ik niet achter de inhoud van de nota sta, integendeel, maar ik kan me wel ergeren aan de toeters en bellen bij dergelijke presentaties. Nagenoeg elke nota wordt bij de Provincie Flevoland in boekvorm uitgegeven, full colour met veel foto’s. Als je op de fractie navraagt wat met al die boeken gedaan wordt, dan hoor je meestal dat ze rechtstreeks in de prullenbak terecht komen, want je kunt natuurlijk niet alles bewaren. Dit is dus een behoorlijke verspilling van geld. Max van den Berg, commissaris van de provincie Groningen heeft ze hier al over beklaagd in het magazine Provincies. Waarom moeten al die publicaties zo overdreven uitgegeven worden? Dat is alleen maar buitenkant.

Het uitgeven van de Sportnota in boekvorm was niet het enige. Er moest ook nog een grote puzzel gemaakt worden waarbij de voor- en achterkant van de nota tevoorschijn kwam. Een puzzel van een paar vierkante meter. Ik kan me niet voorstellen dat deze in een andere sessie nog een keer gebruikt zal worden. Ik ben het met Max van den Berg eens. Wanneer je verder bedenkt dat ik dezelfde nota al drie keer eerder heb ontvangen, via de mail, de post en nog een keer in de bundel, is wel duidelijk dat het allemaal teveel van het goede is. Een gekopieerd exemplaar met een nietje er door is wat mij betreft wel genoeg. Het gaat tenslotte om de inhoud.

Freek Brouwer