In de herfstvakantie ben ik met mijn gezinnetje een week in New York geweest. Het was een belevenis om in ‘the capital of the world’ te zijn. Zoals we gewend zijn, gingen we op zondag naar de kerk. Maar het was geen kerk zoals we hier gewend zijn. We gingen naar ‘The Paradise Church’ in Harlem, een swingend gebeuren. Het was een interactieve dienst met veel muziek. De voorganger kon zelf ook goed zingen. Met zijn microfoon liep hij door de kerk en zong ‘He’s got the whole world in his hands’. Hij stopte bij mij en hield mij de microfoon voor. Uitgaande van ‘niemand kent mijn gat in deze stad’, zong ik enthousiast de bekende woorden. Het zijn geen loze woorden. Het is een hele geruststelling dat God de Schepper en Onderhouder van deze wereld is.

Dat mag ook in de politiek ons houvast zijn. Het betekent niet dat we in de Flevolandse politiek zo heel vaak de naam van God noemen. Dat hoeft ook niet, want het geeft geen pas om de Heilige Naam zo maar te gebruiken. Nu kun je makkelijk je afvragen wat we dan merken van het feit dat God de wereld in Zijn handen heeft. Er is zoveel ellende op deze wereld. Verdriet blijft ons niet bespaard. Het lied ‘He’s got the whole World in his hands’ komt uit de tijd van de slavernij. Een onvoorstelbaar moeilijke tijd, maar de negerslaven gingen niet bij de pakken neer zitten. Ze wisten dat ze een andere vrijheid tegemoet gingen. Om dan te mogen weten dat Hij het goede met ons voor heeft en dat we op weg zijn naar het volmaakte Koninkrijk van Jezus, geeft houvast. He’s got the whole world in his hands. Vanuit dit houvast mogen we ook politiek bedrijven. We erkennen Gods heerschappij over het staatkundige leven. Verder weten we ons verbonden met de gemeenschap van christenen overal in de hele wereld, dus niet alleen in Flevoland, maar ook in New York.

Freek Brouwer