Binnen onze kerkelijke gemeente hebben wij een ernstig zieke broeder. 33 jaar oud, voor de derde keer leukemie. Menselijk gezien is er geen genezing meer mogelijk. Donderdagavond is er voor hem een gebedsdienst gehouden. Hij kon samen met zijn vrouw en ouders meeluisteren via internet. Twee keer was hij al wonderlijk genezen en op zijn verzoek zingen we dan Opwekking 464. Het derde vers raakte mij:

Wees stil, want de kracht van onze God
daalt neer op dit moment.
De kracht van de God die vergeeft
en ons genezing brengt;
niets is onmogelijk
voor wie gelooft in Hem.
Wees stil, want de kracht van onze God
daalt neer op dit moment.

Ik ben er stil van, diep geraakt. Hij vecht voor zijn leven. En dan bidden we met elkaar, jong en oud. Massaal waren we daar om te doen wat we nog kunnen. Bidden en stil zijn, samen een warme deken zijn, elkaar vast houden. De betrekkelijkheid van het leven zie je dan
voor je. Het overlijden van een mede Statenlid van GroenLinks, het drama op Urk zijn hier weer het bewijs van. 

Ik ben blij dat ik mag vieren dat Jezus Christus is geboren. Dat gedenken we met Kerst. Dat Hij voor mij en ieder die Hem wil aanvaarden de Verlosser is. Dat Hij de pijn en het verdriet voor ons draagt. Dat geeft dan weer vreugde. 

Gezegende Kerstdagen toegewenst!

Kees Tadema