Mijn vrouw en ik hebben de nazomer van september twee weken verlengd in het zonnige Israël. In het eerste deel van de vakantie hebben we genoten van natuur en historisch erfgoed en in het tweede deel van cultuur, (loofhutten)feest en vrienden. En, wat is het eten heerlijk en rijk gevarieerd, echt een land van melk en honing.

Wanneer je het land doortrekt en het historisch erfgoed ziet, wat teruggaat tot ver voor onze jaartelling, en de rijk gevarieerde cultuur ziet en hoort, dan wordt het je als toerist niet duidelijk waarom er intern botsingen zijn tussen culturen. Het land heeft een relatief hoog welvaartsniveau, dus waarom die spanningen waarover je regelmatig leest? Het heeft naar mijn mening meer te maken met de verschillen in ideologie van de bevolkingsgroepen. En hoe is dat in Nederland en dan dichtbij huis, in ons geliefde Flevoland, wat niet zozeer een rijke historie heeft maar wel een gevarieerde cultuur. Het welvaartsniveau is hoog en toch proef ik, als medeburger, soms ook spanning en onbegrip tussen culturen. Heeft dat ook te maken met de verschillen in ideologie? Ideologische verschillen lossen we niet op met nog meer welvaart. Spanningen en onbegrip moeten we durven benoemen en tegen elkaar uitspreken en gescheiden culturen voorkomen, zoals we dat zien in Israël maar nu ook in Frankrijk en Engeland.

Flevoland, een provincie met een korte historie en een rijke cultuur. Tot de burgers zeg ik: toon belangstelling voor elkaar en tot de provincie: steun initiatieven die integratie bevorderen!

Jan van Dijk