Dat is de normale route voor besluitvorming, maar in dit geval is daarvan afgeweken omdat het onderwerp haast heeft. Nog voor de zomer moet de minister een handtekening plaatsen onder het Rijksinpassingsplan, en dit besluit -zo bleek tijdens het debat- was hiervoor een voorwaarde. Het hele Regioplan zou anders op losse schroeven komen te staan, aldus de Gedeputeerde. Omdat Den Haag eerder met zomerreces gaat dan wij, kon het niet worden uitgesteld tot de Statenvergadering van 19 juli. 

Veel partijen voelden zich, net als de ChristenUnie, onvolledig geïnformeerd en geforceerd tot een besluit. Velen vroegen zich af waarom er niet wat eerder op de kalender gekeken was; of er wel echt serieuze pogingen zijn ondernomen om de windmoleneigenaren op één lijn te krijgen; en of het wel echt zo dringend is als de Gedeputeerde hen wilde laten geloven. 

De kwestie waar het om draaide is dat de provincie het instrument van onteigening van windmolens wil kunnen inzetten, omdat niet alle windmoleneigenaar willen meewerken met het plan zoals het er nu ligt. De heer Broertjes van windvereniging Zephyros lichtte dit voor de vergadering nog eens toe. Het onteigeningsinstrument vormt dan de garantie dat het Regioplan Wind kan doorgaan. Met dit Regioplan hebben wij in het verleden van harte ingestemd, en uiteraard willen wij dat dit doorgaat. Waar we grote moeite mee hebben, is dat dit besluit zo snel en naar ons idee onzorgvuldig genomen moest worden. Helaas werden de twee ordevoorstellen waarbij de ChristenUnie voorstelde het onderwerp eerst op een goede manier in de commissie te bespreken net niet aangenomen. Als gevolg hiervan werd het onderwerp dus wel besproken en in stemming gebracht. 

Wat ons er uiteindelijk toe heeft doen besluiten toch in te stemmen met het voorstel, had twee redenen. De eerste is dat de Gedeputeerde zich bijzonder uitdrukkelijk heeft verplicht om alle mogelijke moeite te doen de windmoleneigenaren toch op één lijn te brengen. Volgende week heeft hij daarover al een eerste gesprek met de betrokkenen. De tweede reden was dat, mocht de provincie inderdaad tot onteigening willen overgaan, dit opnieuw ter besluitvorming aan de Staten zal worden voorgelegd. We hebben nu dus nadrukkelijk nog niet ingestemd met daadwerkelijke onteigening. Bovendien vonden we het belangrijk om onze verantwoordelijkheid te nemen voor de opgave waar we voor staan met betrekking tot het opwekken van groene energie.

We hopen van harte dat de partijen er met elkaar uitkomen zodat de energietransitie in Flevoland onvertraagd kan doorgaan. Dat is immers het doel van het hele plan: Flevoland energieneutraal in 2030. Maar dit mag niet gaan ten koste van alles, en moet te allen tijde zeer zorgvuldig gebeuren.

Kijk hier voor het commentaar van Harold Hofstra op Omroep Flevoland.