De tijd vliegt…

In de psalmen wordt er al over gesproken; de tijd vliegt heen. 
Zo vlogen ook de eerste drie maanden van dit nieuwe (politieke) jaar voorbij. 

Drie maanden waarin het in onze provinciale politiek overwegend ‘rustig’ was, maar waarin we als fractie hard hebben getrokken aan het dossier van het Openbaar (bus)vervoer. In januari jl bleken de problemen met ons busvervoer na de opstart van de nieuwe concessie geen opstartproblemen meer te zijn, maar structurele uitval in de door ons zo gewenste nieuwe dienstregeling.
Na mondelinge en schriftelijke vragen te hebben gesteld, hebben wij als fractie de samenwerking met alle andere fracties opgezocht en daardoor een Statenbreed gesteund interpellatiedebat aangevraagd.Om een zo breed mogelijke afweging te maken hebben we in dat debat niet alleen het vervoersbedrijf (EBS) uitgenodigd en gehoord, maar ook reizigersorganisatie ROVER, een onafhankelijkvervoersspecialist. Ook waren er maar liefst 3 insprekers wat tekenend is voor de impact die deze kwestie heeft. 
Dat de verbeterslag, om zo snel mogelijk de gewenste dienstregeling te rijden, om diverse redenen niet direct ingezet zou kunnen worden, was ons al fractie al duidelijk. De inzet van onze fractie was dan ook, naast de gevraagde terugblik en zelfreflectie van GS op het proces, gericht op het proces wat vóór ons ligt en welke kaders we als Staten daarin verwachten en stellen. Ook de korte- en lange termijnoplossing voor burgers die bijvoorbeeld door beperkingen niet meer deel konden nemen aan het busvervoer hebben we met succes herhaaldelijk ingebracht. GS is hier direct en adequaat mee aan de slag gegaan en de motie om het proces te kaderen en te bewaken is (op 1 stem na) unaniem gesteund door de Staten. 

Ook mochten we inbreng geven op twee zienswijzen die door de provincie ingediend zijn. Deze gingen over het Nationaal Programma Landelijk Gebied (NPLG) en de Notitie Reikwijdte en Detailniveau (NRD) voor Nationaal Programma Ruimte voor Defensie (NPRD). Voor beide ligt hiervoor de besluitvorming bij Het Rijk en kijken we uit naar de terugkoppeling op beide zienswijzen.

Daarnaast hebben we als fractie de werkbezoeken langs onze plaatselijke fracties weer opgepakt en zijn we in Zeewolde geweest . Verdere werkbezoeken hebben we afgelegd bij de Omgevingsdienst Flevoland & Gooi en Vechtstreek (OFGV) en zijn we bij diverse sessies geweest rondom de Lelylijn. Van de hiervoor genoemde bezoeken wordt verder in deze nieuwsbrief verslag gedaan. 

De tijd vliegt heen…

Ik verwonder me over het feit dat er alweer een jaar is verstreken na de Statenverkiezingen. Een politiek jaar waarin we als fractie enorm veel geleerd hebben, waarin we onze draai in de Flevolandse provinciale politiek gevonden hebben en heel veel onze ChristenUnie standpunten konden verzilveren in beleid. 

Een jaar waarin we ons geleid en gedragen mochten weten door Hem, onze Hemelse Vader. 

Wetende dat juist als de tijd heen vliegt, het leven en de politieke wereld voorbij razen, Hij er altijd is. 

Vertrouwend en bouwend daarop gaan we voort.

Juist als de tijd heen vliegt…

Ria Visser- Kapitein
Fractievoorzitter

Op woensdag 20 maart hebben wij als fractie samen met de staten- en burgerleden van de andere partijen een bezoek gebracht aan de buren (aangrenzend aan het provinciehuis). 

Op vrijdag 22 maart zijn we hartelijk ontvangen door de fractie van ChristenUnie Zeewolde en wethouder Erik van de Beld. Onder het genot van lokale lekkernijen (zie foto: een optimisje en koek met het logo van Zeewolde erop), werden we bijgepraat over onderwerpen die leven in Zeewolde en besproken waar we ons als lokale en provinciale fracties elkaar kunnen versterken.

Zo hadden we het over (het afwijzen van) woningbouw in bossen, de ontwikkelingen rondom de kazerne voor defensie en de goede samenwerking met de gemeenten Harderwijk en Ermelo. Na ons gesprek zien we ChristenUnie Zeewolde als een echte bruggenbouwer, zowel in de raadszaal alsook daar buiten. We zijn ook positief over de verantwoordelijkheid die de gemeente neemt met betrekking tot de opvang van asielzoekers en huisvesting van arbeidsmigranten en dat hier een goede sfeer merkbaar is.

Het bleef niet alleen bij een gesprek, we werden ook ondergedompeld in de rust en ruimte die Zeewolde te bieden heeft. Zeewolde is een prachtig recreatiegebied en de verwachting is dat deze rustgevende functie steeds belangrijker wordt voor de eigen inwoners en de omringende gemeenten.

We werden meegenomen naar Scouting Landgoed Zeewolde, waardoor we een stukje recreatie met eigen ogen gezien. Dit landgoed is een unieke plek waar je oneindig veel avonturen kan beleven op en rondom het water en in de natuur. Dit landgoed is dé thuisbasis voor scouts van alle leeftijden, uit heel Nederland én het buitenland, om elkaar ontmoeten.

We kregen hier een rondleiding van het Avonturenhuis en het nieuwe hoofd-kantoor. Het Avonturenhuis is speciaal gebouwd voor jeugd en jongeren, waarbij er ruimte is voor diverse groepen om te overnachten en activiteiten in de natuur te doen, zoals op kamp gaan, zeilen en sporten. Gemeente Zeewolde en Provincie Flevoland hebben hier een steentje aan bijgedrage en we vinden het een prachtig initiatief waar rentmeesterschap en gemeenschapszin samenkomen.

Op 20 maart werd in de commissie Economie, Mobiliteit en Samenleving verkennend gesproken over de aanleg van de Lelylijn, een spoorlijn die in de toekomst de Randstad via Lelystad verder verbindt met het Noorden van Nederland.

Hoewel het huidige (demissionaire) kabinet 3 miljard heeft gereserveerd voor deze spoorlijn, is er nog lang geen zekerheid of de spoorlijn er ooit komt. De ChristenUnie Flevoland is voorstander van de lijn, die naar onze voorkeur minimaal ook Emmeloord aandoet, maar het aanleggen van een spoorlijn is een zeer langdurig traject (en heeft al een lange voorgeschiedenis). Zoals de programmadirecteur en inspreker bij de commissie zei: “de spoorlijn komt er voor generaties die nu nog niet geboren zijn”.

Vanuit het Rijk worden op verschillende bestuurlijke niveaus allerlei consultaties gedaan om de wensen en behoeften van lokale samenlevingen op te halen, om vervolgens een voorkeursvariant verder uit te werken. Dat is een boeiend maar ook wat abstract proces, want hoe weet je wat er over 20 jaar nodig is? Er zijn allerlei prognoses gemaakt, maar prognoses blijven prognoses. Vanwege de vele mogelijke varianten van het traject is nu nog niet zo veel te zeggen over de mogelijke kosten. En dan de vraag; is dat het allemaal waard? Of kunnen we het geld niet op een betere manier uitgeven? Het hangt er natuurlijk vanaf aan wie je dit vraagt. In andere provincies ziet men een investering in het lokale OV/spoor meer zitten, zoals bijvoorbeeld de Nedersaksenlijn.

Als ChristenUnie Flevoland volgen we de ontwikkelingen en zijn positief over de aanpak: een brede consultatie, eerst kijken naar wat nodig is in de toekomst en ter versterking van regio’s buiten de Randstad, en daarna kijken naar de kosten.