Vrijheid koesteren en in Zijn vrijheid mogen leven
Dit jaar 2020 is een jubileumjaar waarin 75 jaar bevrijding op 4 en 5 mei uitgebreid herdacht en gevierd had moeten worden. In plaats daarvan zijn er veelal sobere en lege bijeenkomsten zonder publiek, alles netjes conform coronamaatregelen. In de stilte, en in een verstilde maatschappij herdenken we de offers die velen tijdens de oorlog, vaak met hun leven, hebben gebracht zodat wij nu in vrijheid mogen leven.
Juist in deze tijden waarbij we vanwege de coronacrisis beperkingen ervaren die we, althans bekeken vanuit mijn generatie die zelf geen oorlogen heeft meegemaakt, nog niet eerder hebben gekend. De bewegingsvrijheid om te gaan en te staan, te forenzen, koffieafspraken af te struinen of even op een roadtrip te gaan, helaas, het zit er momenteel even niet in. De beperkingen zijn reden voor zorg, bijvoorbeeld voor gezinnen die onder druk staan met vragen en onzekerheden over de toekomst. Wat doet bijvoorbeeld de economie? En hoe ziet de samenleving eruit na de coronacrisis?
En toch is er, ondanks de beperkingen, tijd. Tijd om te genieten van wat dichtbij is, en tijd om om te zien naar onze directe naasten. Tijd in het hier en nu. Juist nu kunnen we leren om waardering te hebben voor wat er wel is en de vrijheid zoals we die in Nederland kunnen koesteren. De vlag uithangen, het rood-wit-blauw laten wapperen in het vertrouwen in de veerkracht van mensen en de hoop om ook hier weer samen sterker uit te komen.
Overigens mogen we niet alleen dankbaar zijn dat we, ondanks de tijdelijke beperkingen, in een vrij land leven en wonen. We mogen ook dankbaar zijn voor de bevrijding die God ons geeft en de redding door onze levende Heer, zoals geschreven staat in 2 Korinthe 3 vers 17: “De Heer is de Geest. En waar de Geest van de Heer is, is vrijheid.” Juist ook in Zijn vrijheid mogen wij leven!
